آسم

آسم وضعیتی است که در آن راه های هوایی شما باریک و متورم می شود و ممکن است مخاط اضافی تولید کند. این می تواند تنفس را دشوار کند و باعث سرفه، صدای سوت (خس خس سینه) در هنگام بازدم و تنگی نفس شود.

برای برخی افراد، آسم یک دردسر جزئی است. برای دیگران، می تواند یک مشکل بزرگ باشد که با فعالیت های روزانه تداخل داشته باشد ؛ ممکن است منجر به حمله آسم تهدید کننده زندگی شود.

آسم قابل درمان نیست، اما علائم آن قابل کنترل است. از آنجا که آسم اغلب در طول زمان تغییر می کند، مهم است که با پزشک خود برای ردیابی علائم و نشانه های خود و تنظیم درمان خود در صورت نیاز همکاری کنید.

علائم
علائم آسم از فردی به فرد دیگر متفاوت است. ممکن است حملات آسم به ندرت داشته باشید، فقط در زمان‌های خاصی علائم داشته باشید – مانند هنگام ورزش – یا همیشه علائم داشته باشید.

علائم و نشانه های آسم عبارتند از:

تنگی نفس
سفتی یا درد قفسه سینه
خس خس سینه هنگام بازدم که از علائم شایع آسم در کودکان است
مشکلات خواب ناشی از تنگی نفس، سرفه یا خس خس سینه
حملات سرفه یا خس خس سینه که توسط یک ویروس تنفسی بدتر می شود، مانند سرماخوردگی یا آنفولانزا
علائمی که نشان می دهد آسم شما احتمالاً در حال بدتر شدن است عبارتند از:

علائم و نشانه های آسم که بیشتر و آزاردهنده تر هستند
افزایش دشواری تنفس، همانطور که با دستگاهی که برای بررسی عملکرد ریه های شما استفاده می شود اندازه گیری می شود (پیک فلومتر)
نیاز به استفاده بیشتر از یک استنشاق سریع تسکین دهنده
برای برخی از افراد، علائم و نشانه های آسم در شرایط خاصی شعله ور می شوند:

۱- آسم ناشی از ورزش، که ممکن است زمانی که هوا سرد و خشک است بدتر شود
2- آسم شغلی، ناشی از محرک‌های محیط کار مانند بخارات شیمیایی، گازها یا گرد و غبار
3-  آسم ناشی از آلرژی، ناشی از مواد معلق در هوا، مانند گرده، اسپورهای کپک، ضایعات سوسک، یا ذرات پوست و بزاق خشکی که توسط حیوانات خانگی ریخته می شود (موی حیوانات خانگی)

حملات شدید آسم می تواند تهدید کننده زندگی باشد. با پزشک خود مشورت کنید تا مشخص کند وقتی علائم و نشانه‌های شما بدتر می‌شوند – و زمانی که به درمان اورژانسی نیاز دارید، چه کاری باید انجام دهید. علائم اورژانس آسم عبارتند از:

بدتر شدن سریع تنگی نفس یا خس خس سینه
هیچ بهبودی حتی پس از استفاده از یک استنشاق سریع تسکین دهنده وجود ندارد
تنگی نفس زمانی که حداقل فعالیت بدنی را انجام می دهید

اگر فکر می کنید آسم دارید. اگر سرفه یا خس خس مکرر دارید که بیش از چند روز طول می کشد یا هر علامت یا نشانه دیگری از آسم دارید، به پزشک خود مراجعه کنید. درمان زودهنگام آسم ممکن است از آسیب طولانی مدت ریه جلوگیری کند و به جلوگیری از بدتر شدن وضعیت در طول زمان کمک کند.
برای نظارت بر آسم خود پس از تشخیص اگر می دانید آسم دارید، با پزشک خود برای کنترل آن همکاری کنید. کنترل طولانی مدت خوب به شما کمک می کند روز به روز احساس بهتری داشته باشید و می تواند از حمله آسم تهدید کننده زندگی جلوگیری کند.
اگر علائم آسم شما بدتر شود. اگر به نظر نمی رسد که داروی شما علائم شما را کاهش دهد یا اگر نیاز به استفاده بیشتر از اسپری تسکین دهنده سریع دارید، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید.

بدون مشورت با پزشک، بیشتر از مقدار تجویز شده دارو مصرف نکنید. استفاده بیش از حد از داروهای آسم می تواند عوارض جانبی ایجاد کند و ممکن است آسم شما را بدتر کند.

برای بررسی درمان خود آسم اغلب در طول زمان تغییر می کند. به طور منظم با پزشک خود ملاقات کنید تا در مورد علائم خود صحبت کنید و هر گونه تنظیمات درمانی مورد نیاز را انجام دهید.

مشخص نیست که چرا برخی افراد به آسم مبتلا می شوند و برخی دیگر نه، اما احتمالاً به دلیل ترکیبی از عوامل محیطی و ارثی (ژنتیکی) است.

قرار گرفتن در معرض محرک های مختلف و موادی که باعث ایجاد آلرژی می شوند (آلرژن ها) می تواند علائم و نشانه های آسم را تحریک کند. محرک های آسم از فردی به فرد دیگر متفاوت است و می تواند شامل موارد زیر باشد:

آلرژن های موجود در هوا، مانند گرده، کنه های گرد و غبار، هاگ های کپک، شوره حیوانات خانگی یا ذرات ضایعات سوسک
عفونت های تنفسی، مانند :

سرماخوردگی
فعالیت بدنی
هوای سرد
آلاینده ها و محرک های هوا، مانند دود
برخی داروها، از جمله مسدودکننده های بتا، آسپرین، و داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی، مانند ایبوپروفن (Advil، Motrin IB، و…) و ناپروکسن سدیم (Aleve)
احساسات شدید و استرس
سولفیت ها و مواد نگهدارنده اضافه شده به برخی از انواع غذاها و نوشیدنی ها از جمله میگو، میوه های خشک، سیب زمینی فرآوری شده، آبجو و شراب
بیماری ریفلاکس معده به مری (GERD)، وضعیتی که در آن اسیدهای معده به گلو برمی گردند.

تصور می‌شود که تعدادی از عوامل احتمال ابتلا به آسم را افزایش می‌دهند. آنها عبارتند از:

داشتن یک خویشاوند خونی مبتلا به آسم، مانند والدین یا خواهر و برادر
داشتن یک حساسیت دیگر